suriname Naar Voorpagina

  


   
ONDERDELEN
Uit de geschiedenis
 suriname  Arron, Henck
 suriname  Behr, Bram
 suriname  Benjamins, H. D.
 suriname  Bos Veschuur, Wim
 suriname  Asch van Wijck
 suriname  Barnet Lyon
 suriname  Bartelink, Egbert
 suriname  Basseliers, J
 suriname  Beck, Siegfried
 suriname  Biswamitre, C
 suriname  Blijd, Cornelis
 suriname  Boni
 suriname  Bray, Théodore
 suriname  Bromet, M
 suriname  Bruma, Eddy
 suriname  Buiskool, J
 suriname  Cappelle, H. van
 suriname  Cateau van Rosevelt
 suriname  Chin A Foeng, J
 suriname  Cojo (slaaf en held)
 suriname  Combe, Nicolaes
 suriname  Crijnssen, Abraham
 suriname  Currie, Archibald
 suriname  Dahlberg, Johan
 suriname  Dobru, R
 suriname  Doedel, Louis
 suriname  Doelwijt, Thea
 suriname  Donders, Petrus
 suriname  Doth, Rudolf
 suriname  Duplessis, Suzanne
 suriname  Ensberg, Emile
 suriname  Ferrier, Johan
 suriname  Findlay, David
 suriname  Flu, Paul
 suriname  Focke, Hendrik
 suriname  Frederici, Juriaen
 suriname  Getrouw, Rudolf
 suriname  Geijskes, Dirk
 suriname  Gongrijp, Justus
 suriname  Gravenberch, Adolf
 suriname  Hartsinck, Jan
 suriname  Hatterman, Nola
 suriname  Heinsius, Johannes
 suriname  Helman, Albert
 suriname  Helstone, Johannes
 suriname  Hering, Christiaan
 suriname  Herskovits, M
 suriname  Hijlaard, Marius
 suriname  Huiswoud, Otto
 suriname  Kals, Johannes
 suriname  Kappel, Rudie
 suriname  Kappler, August
 suriname  Karamat Ali, A
 suriname  Kersten, Christoph
 suriname  Kernkamp, W
 suriname  Kiban, Robert
 suriname  Kielstra, Johannes
 suriname  Killinger, F
 suriname  King, Johannes
 suriname  Klas, Jozef
 suriname  Kodjo
 suriname  Koenders, Julius
 suriname  Kom, Anton de
 suriname  Lachmon, Jagernath
 suriname  Lammens, Adriaan
 suriname  Lefroy, C
 suriname  Legéne, Peter
 suriname  Lewenstein, M
 suriname  Lichtenberg, P
 suriname  Lier, Rudolf
 suriname  Lier, Willem
 suriname  Lim A Po, Frederik
 suriname  Matzeliger, Jan
 suriname  Mauricius, Jan
 suriname  Mentor
 suriname  Miranda, de J
 suriname  Mitrasing, Frits
 suriname  Morpurgo, A
 suriname  Muller, J
 suriname  Nassy, D
 suriname  Nepveu, Jan
 suriname  Ojeda, Alonso
 suriname  Ommeren, van Ha
 suriname  Ommeren, van He
 suriname  Oudschans Dentz
 suriname  Penard
 suriname  Pengel, Johan
 suriname  Pinas, Johan
 suriname  Present
 suriname  Polanen, Esseline
 suriname  Pos, Hugo
 suriname  Rahman Khan
 suriname  Redmond, J. Sophie
 suriname  Rellum, Eugene
 suriname  Rier, Carel
 suriname  Rikken, Francois
 suriname  Roos, Paul
 suriname  Rooy, de René
 suriname  Rustwijk, George
 suriname  Saavedra, Dario
 suriname  Samson, Philip
 suriname  Samuels, Jacques
 suriname  Savornin Lohman
 suriname  Schouten, Gerrit
 suriname  Schouten, Hendrik
 suriname  Schouten-Elsenhout
 suriname  Schumann, Christian
 suriname  Shrimisier, B
 suriname  Shrimisier, H
 suriname  Simons, R. David
 suriname  Slagveer, Jozef
 suriname  Sommelsdijck
 suriname  Telting, Andre
 suriname  Quassi


Onderwerpen
Bekende personen
 suriname Beeld kunstenaars
 suriname Muziek / Musici
 suriname Botanici
 suriname Schrijvers
 suriname Uit de geschiedenis

AFDELINGEN
  suriname Algemeen
  suriname De Douane
  suriname Telefoonboek
  suriname Bevolking
  suriname Distrikten
  suriname Reis info
  suriname Cultureel erfgoed
  suriname Geschiedenis
  suriname Foto's
  suriname Natuur
  suriname Personen
  suriname Koken / recepten
  suriname Wat is ANDA

     
 SURINAME  surinameAFDELINGEN - suriname Bekende personen - - Uit de geschiedenis

 suriname . NU terug
 



Robin Ravales (Dobru)

Dobru, (dubbel, afgeleid van de dubbele R in de naam Robin Ravales )

pseudoniem van Robin Ewald Ravales, geboren in Paramaribo op 29 maart 1935 en overleden in Paramaribo op 17 november 1983 in Paramaribo, schrijver en politicus en is ongetwijfeld een van de kleurrijkste figuren uit de Surinaamse literaire wereld. Zijn korte biografie Wan monki fri (1969) (Een klein beetje (mondje) vrijheid) schetst zijn jeugdjaren.

Hij is een tijd lang secretaris van de Partij Nationalistische Republiek (PNR), medeoprichter van de sterk nationaal georiënteerde schrijversgroep Moetete en introduceerde voor het eerst het gebruik van Surinaams-Nederlands zonder folkloristische bedoelingen.
   


Robin begint aan een rechtenstudie aan de Surinaamse Rechtsschool. Robin wordt voorzitter van de studentenvereniging "Labor Omnia Vincit". Ze benaderen bedrijven voor donaties. Ze kregen van de Suralco een groot schilderij van de koningin voor hun studentengebouw. Ze zagen dit als een soort provocatie, aangezien het algemeen bekend was dat antikoloniaal bewind waren. Het schilderij werd door iemand vernield. Het bestuur, waar ook Hein Eersel op dat moment in zit van de Surinaamse Rechtschool wilde een voorbeeld stellen, door Robin Ravales en Atta Mungra te schorsen. Het dankzij de bemiddeling van Hein Eersel, dat de schorsing niet doorgaat.

Dobru wordt gearresteerd, als hij samen met Theo Uiterloo een communiqué uitgeeft waarin hij kritiek levert op de regering, op dat moment de regering Pengel. ( hij heeft ongeveer 30 dagen vastgezeten) Hierna is ontslagen uit overheidsdienst en wordt afgeschreven van Surinaamse Rechtschool. Hierdoor kreeg hij niet de kans om zijn rechtenstudie af te maken. Hij zat reeds in de eindfase van de opleiding.

Ravales heeft ook veel invloed gehad in de Caribische schrijverswereld. In veel middelbare schoolboekjes in landen van het Caribische gebied wordt hij dan ook genoemd.

In 1970 las hij in een vliegtuig op weg naar Guyana in de Trinidad Guardian dat er in Guyana een conferentie zou zijn van Caribische schrijvers en kunstenaars. Suriname was hiervoor niet uitgenodigd. Direct na aankomst ging hij naar het Freedom house, het hoofdkwartier van de Peoples Progressive Party (PPP). Diezelfde avond werd hij bij Cheddy Jagan thuis uitgenodigd. Daar ontmoet hij Caribische schrijvers die wel deel mochten nemen aan de conferentie. Dobru verteld in een spontane voordracht over Suriname en draagt twee gedichten voor in het engels. ( Wan Bon en Sranan na mi van Eugene Rellum) De schrijvers raken onder de indruk van Robin zijn gedrevenheid en nodigen hem uit de volgende dag op de conferentie te spreken. Op de conferentie uit Robin zijn kritiek op het feit dat Suriname niet is uitgenodigd om deel te nemen en krijgt het voor elkaar, dat Suriname voor de volgende culturele manifestatie wordt uitgenodigd. (Carifesta 1972) Het is dus aan Robin Ravales te danken dat Suriname zich op de Carifesta's kon presenteren.

Dobru wordt in een artikel in "Contrast" (17 november 1972, vol. 4 no 28), alsvolgt omschreven: "Dobru is clearly, burningly, a militant nationalist, committed in life and work to opposition to Dutch imperialism and the achievement of his country's autonomy." (Vrij vertaald: Dobru is overduidelijk een bezield en militant nationalist, gedreven in leven en werk in het bestrijden van het Nederlands kolonialisme en het bereiken van Suriname onafhankelijkheid.)

    Dobru is in de periode 1973 - 1977 Statenlid, gekozen via de PNR, onder voorzitterschap van Eddy Bruma. In de PNR zitten bovendien veel geestverwanten van Dobru, waarvan hij sommige aanduidt als salon socialisten. Hij vindt dat deze personen hun nationalisme verloochenen en het nationalisme alleen in woord belijden. Verder heeft hij geen goed woord voor over voor de politiek van regelarij en corruptie.


Hij raakt dan ook tijdens en na zijn periode als Statenlid, zwaar gedesillusioneerd in de politiek.

Dobru's werken en gedichten vinden ook veel gehoor in het woelige Caribische gebied, waar in die periode ook nationalistische bewegingen ontstaan. Hij sympathiseert sterk met de strijd die Cuba voert tegen het Amerikaans imperialisme.

Zijn gedreven en felheid komen sterk terug in zijn gedichten, waar "Ik wil iemand haten vandaag", misschien de bekendste van is. Er was voor Dobru geen middenweg.

Hij is later door velen bekritiseerd vanwege zijn aansluiting bij het militaire bewind. Vermeld moet worden dat hij toen daarvoor koos vanwege het gegeven, dat hij niet zo zeer een dictatuur voorstond, als wel dat hij in de directe periode na de revolutie kansen zag voor een nieuw Suriname zonder buitenlandse invloeden.
   
Dobru, zoals beeldend kunstenaar Rudi Chang hem zag


Zoals zovelen, die in de revolutie een nieuw begin zagen, keert hij zich ook later af van dit proces.

Veel van zijn gedichten gaan over de prachtige verscheidenheid en eenheid van de verschillende bevolkingsgroepen, die harmonieus samenleven in Suriname.

Zelf schrijft hij in gedichtenbundel Matapi (1965):

ter inleiding

Het is de schuld van mijn Hollandse leraar Nederlands dat ik aan het dichten ben geslagen; het waren zijn sceptische, ergens cynische opmerkingen bij het scanderen van gedichten, die mij zijn uitdaging lieten aanvaarden en mijn, eerste gedicht het licht deed zien. Destijds, 1955, had ik nog niet eens gehoord van de Culturele Beweging „Wie Eegi Sanie," maar de nationalistische snaar was in mij aangeslagen. Ik zou en moest bewijzen tegenover deze vreemdeling dat het Sranan geen onbruikbare taal was en is.
Zijn niet reeds de kiemen van het nieuwe in het oude verborgen? Merkwaardig feit dat een nakomeling van onze koloniale overheersers de kiem van het nieuwe in mij heeft doen uitbotten. In 1957 werd mij door het Cultureel Centrum Suriname, de neo-kolonialistische instelling in ons cultureel leven, bij de viering van haar tweede lustrum (o, wrede natuur) de eerste prijs voor het gedicht „Fedi Graboe" toegekend. Dus alweer een aansporing van buitenaf. Ik juich in geen geval over deze loop van mijn historie als dichter. Het is echter eerst het contakt met de nationalisten, toen verenigd in „Wie Eegie Sanie", geweest dat mij het besef van culturele eigenwaarde bewust bijbracht; daarvóór was het dichten voor mij een doelloze bezigheid, zonder enige leidende gedachte. Opgenomen in de nationalistische voorhoede - een bevoorrechte positie - nam een grote drang bezit van mij, om mijn '.and en volk te dienen daarmee. Gesprekken met vooraanstaande Surinaamse nationalistische culturele machthebbers en het lezen van onze zeer begaafde nationalistische dichters, Trefossa, Marcel de Bruin en Asjantenoe Sangodare (Michael Slory) deden mij beseffen welk een taak onze generatie door de historie op de schouders is gelegd en dat ik met een gerust hart een bescheiden steen zou mogen bijdragen op het vlak van onze poëzie.
Hier is mijn steen, hoe klein dan ook.

1965
R. Dobru



Het gedicht "Wan Bon", is waarschijlijk het meest voorgedragen gedicht van hem. (uit: Flowers must not grow today - verschenen in 1973)

ONE TREE

one tree
so many leaves
one tree

one river
so many creeks
all are going to one sea

one head
so many thoughts
thoughts omong,which one good one must be

one God
so many ways of worshipping
but one Father

one Surinam
so many hair types
so many skin colours
so many tongues
one people



In het Surinaams:

WAN BON

wan bon
someni wiwiri
wan bon

wan liba
someni kriki
ala e go na wan se

wan ede
someni prakseri
prokseri pe wan boen moes de

wan Gado
someni fasi foe anbegi
ma wan Papa

wan Sranan
someni wiwiri
someni skin
someni Tongo
wan pipel



Werk:

matapi - 3e druk 1971
(poetry) afoe sensi - 1966 (poetry)
bos mi esesi - 2e druk 1972 (short stories)
wan monki fri - 1969 (outobiographical notes)
wasoema - 4e druk 1970 (short stories)
de plee - 3e druk 1970 (short stories)
koenoe - 4e druk 1971 (poetry)
oema soso - 3e druk 1971 (novelette)
bar poeroe - 2e druk 1971 (poetry)
dertien galgen - 1973 (a brochure with poetry)
Flowers must not grow today (1973)




suriname . NU  naar boven



Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo -
Last update: