| |
| |
| | SURINAME  AFDELINGEN - Bevolking - Javanen - De pioniers
 terug
De eerste 94 Javanen in Suriname
© Auteur: Paul. P. Mangoenkarso
1. Inleiding
Op 9 augustus 1890 zette de eerste groep van 94 javaanse contractarbeiders voet op Surinaamse bodem. Zij waren op 21 mei 1890 vertrokken vanuit Batavia, het huidige Djakarta en via Nederland naar Suriname gereisd met de schip SS Koningin Emma. Deze eerste contractanten kwamen op 9 augustus 1890 in Suriname aan. Zij kregen een vijfjarig contract aangeboden. Van oorsprong waren deze mensen in Indië kleine landbouwers geweest. Plantage arbeid was voor deze Javanen dan ook vreemd.
De groep van 94 Javaanse contractarbeiders die op 9 augustus 1890 in Suriname voet op de Surinaamse bodem zetten gaan de geschiedenis in als diegenen die de basis hebben gelegd voor de vorming van een Surinaamse Javaanse gemeenschap in Suriname. Wetenschappers gebruiken liever voor het begrip "Javanen in diaspora". Uiteindelijk zouden er meerdere transporten volgen.
Na de afschaffing van de Slavernij in Suriname op 1 juli 1863 was er een tekort aan arbeidskrachten ontstaan. De vrije slaven wilden na de afschaffing van de slavernij niet langer op de plantages blijven werken. Zo werd het arbeidstekort op de Surinaamse plantages met de jaren steeds nijpender. Aanvankelijk werd het ontstane arbeidstekort opgelost door Chinese (1853 - 1873) en Hindoestaanse contractarbeiders aan te trekken. In 1871 werd een tractaat tussen Nederland en Engeland gesloten, waarbij Nederland zich verplichtte om de veiligheid van de internationale scheepvaart langs de Sumatraanse kusten te garanderen en de zeepiraten uit Atjeh die de kusten rond Malesië onveilig maakten, aan te pakken.
Als beloning mocht Nederland contractarbeiders uit Brits(West) Indië, het huidige India, werven voor de Surinaamse plantages. Het stopzetten van het Sumatra tractaat (overeenkomst tussen staten of andere politieke machten) in 1917 door Engeland waarbij de aanvoer van de Hindoestaanse contractarbeiders uit West-Indië is stil komen te staan, zijn de plantage eigenaren genoodzaakt om steeds meer arbeiders uit Oost(Nederlands)-Indië, het huidige Indonesia, aan te trekken. Ook het aantrekken van Chinese arbeiders is uiteindelijk mislukt, omdat de meeste Chinezen zich uiteindelijk op de handel gingen toeleggen.
Gezien de bekendheid van Oost-Indië bij de Nederlandse planters en het feit dat er al eerder Chinese contractarbeiders uit Java naar Suriname waren aangetrokken en verscheept is het merkwaardig dat de plantage eigenaren niet eerder op het idee zijn gekomen om Javaanse arbeiders vanuit Oost Indie naar Suriname te transporteren om het arbeidstekort in Suriname op te heffen. Pas aan het begin van 1890 zijn de plantage eigenaren overgegaan tot het werven van Javaanse arbeidskrachten.
In deze publikatie wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de eerste groep van 94 geworven Javaanse contractarbeiders die op 21 mei 1890 naar Suriname zijn verscheept. Met dit onderzoek wordt geprobeerd een begin te maken met het verkrijgen en het geven van een meer systematisch inzicht van deze eerste groep contractanten. Het is de bedoeling om de gegevens van de daarop volgende contractarbeiders-transporten in een vervolgstudie op deze wijze te ontsluiten, te analyseren en te presenteren, om een beter en diepgaander systematisch historisch inzicht van de Javaanse migratie naar Suriname te verkrijgen dan tot nu toe het geval was. Vanwege de omvang van de beschikbare datamateriaal is dit een inspannende taak en een tijdrovende project.
Aangezien de gegevens van de Javaanse contractarbeiders nooit op deze wijze is geanalyseerd of gepresenteerd kan dit verslag beschouwd worden als het eerste tastbare onderzoeksresultaat van een onderzoek dat is uitgevoerd op de eerste groep van 94 Javaanse contractanten.
Deze rapportage is algemeen beschrijvend van karakter en is gebaseerd op een analyse van het beschikbare materiaal uit de Javaanse historische database. De opbouw van de rapportage is als volgt: Na de inleiding worden doel en probleemstelling aan de orde gesteld.
In hoofdstuk 3 wordt ingegaan op het arbeidscontract, plaats van geboorte, woonplaats en aantal ziekte gevallen bij aankomst.
In hoofdstuk 4 wordt ingegaan op de leeftijd, geslacht en gezinssamenstelling.
In hoofdstuk 5 wordt aandacht geschonken aan het aantal contractanten dat is komen te overlijden.
In hoofdstuk 6 wordt gekeken naar het aantal en de duur van de contracten.
In hoofdstuk 7 wordt uitgebreid ingegaan op het werken, wonen en leven.
In hoofdstuk 8 wordt gekeken naar de terugkeer.
In hoofdstuk 10 wordt het permanent wonen in Suriname behandeld.
In hoofdstuk 11 wordt ingegaan op het totaal ontvangen loon van de eerste 92 contractanten tijdens de eerste vijfjarige contract periode.
Ter afsluiting wordt in hoofdstuk 11 wordt een slotbeschouwing gegeven.
|
 naar boven
 Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo - Last update:
| |
|
| | |
Ga naar pagina: 
